23 Φλεβάρη, να δείξουμε τη δύναμή μας

Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο η πολιτική του Μνημονίου οδηγεί σε χρεοκοπία τους εργαζόμενους. Η επίσημη ανεργία σκαρφάλωσε στο 14% (1 εκατομμύριο άνεργοι, 2 εκατομμύρια φτωχοί). Ο πληθωρισμός καλπάζει με 5,2% ενώ τα δημόσια αγαθά –παιδεία, υγεία, συγκοινωνία, περιβάλλον- διαλύονται και ξεπουλιούνται. Μόνο στην Αττική 400.000 άνθρωποι ζουν από την πρόνοια, ενώ το 30% δεν μπορεί πια να πληρώσει τους λογαριασμούς του.

Στην Ελλάδα του 2011 απαγορεύονται οι συγκεντρώσεις «άνω των τριών» (όπως στις Σέρρες), μπορεί να καταλήξεις φυλακή επειδή δεν ακύρωσες το εισιτήριό σου, θα διορίζονται και πάλι οι πρυτάνεις των πανεπιστημίων από τους «συνταγματάρχες της αγοράς» και η λέξη «νόμιμη απεργία» κοντεύει να γίνει ανέκδοτο!! Η πολιτική του Μνημονίου οδηγεί σε εκτόξευση του χρέους στο 160% του ΑΕΠ, σε διάσωση των τραπεζών με 110 δις αλλά και σε μια κοινωνία όπου νόμος είναι το δίκιο του εργοδότη.

Κι όμως υπάρχει λύση… Τη λύση την έδειξε ο λαός της Αργεντινής, που έδιωξε 15 (!) κυβερνήσεις στη σειρά (η τελευταία έφυγε µε ελικόπτερο) µέχρι να σταµατήσει η πληρωµή του χρέους και να ξανακερδίσουν την αξιοπρέπειά τους. Την έδειξε ο λαός της Ισλανδίας που αρνήθηκε την πληρωµή του χρέους. Τη δείχνουν οι λαοί της Τυνησίας, της Αιγύπτου και όλου του αραβικού κόσµου µε τις εξεγέρσεις τους.

Η γενική απεργία και το ογκώδες, ελπίζουμε, συλλαλητήριο στις 23 Φλεβάρη είναι σηµαντική για να τους δείξουµε µέρος της δύναµής µας. Ας μη τσιγγουνευτούμε το µεροκάµατο των 60€ όταν µόνο την προηγούµενη χρονιά µας πήρανε (από το µισθό – αφήστε τις αυξήσεις στα αγαθά) 2.000€. Δεν έχουμε άλλη λύση από το να θυσιάσουµε µεροκάµατα για να σώσουµε τις δουλειές µας και την αξιοπρέπεια στη ζωή µας.

Σε μια ακραία εποχή σαν αυτή που ζούμε το μοναδικό που έχει αξία είναι η αλληλεγγύη και ο δρόμος.