Το ημερολόγιο ενός ανέργου: “Τί να πρωτοκάνει κάποιος με 247€;”

logo_anerg_big

Χαμογελάστε
Εμένα δεν με μετράνε για άνεργη, γιατί δουλεύω. Εγώ βέβαια νομίζω ότι θα έπρεπε να με μετράνε, αλλά τέλος πάντων. Βλέπετε, δουλεύω τετράωρα σε αλυσίδα σούπερ μάρκετ με 245 ευρώ το μήνα και δεν λογίζομαι για άνεργη. Όμως, τα 245 ευρώ είναι μισθός κι εγώ είμαι εργαζόμενη; Τι να πρωτοκάνει κάποιος με τα 245 ευρώ; Αφήστε που μισές μέρες δουλεύω πρωί και μισές απόγευμα και είναι δύσκολο έως αδύνατο να βρω κι άλλη δουλειά!!!

Όμως, δεν άρχισα να γράφω για να πω τον πόνο μου. Άλλο θέλω να πω. Βλέπω κάθε μέρα εκατοντάδες ανθρώπους να ψωνίζουν στο κατάστημα που δουλεύω. Φαντάζομαι ότι σ’ αυτούς θα αντιστοιχούν εκατοντάδες ιστορίες με βάσανα παρόμοιες με τη δική μου. Άλλες χειρότερες κι άλλες καλύτερες, αλλά σίγουρα βασανισμένες.

Εκείνο που θέλω να σας πω μέσα απ΄ το Ημερολόγιο, μιας και είναι δύσκολο να σας το πω εκεί μέσα, είναι ότι κι εμείς οι εργαζόμενοι σαν και σας είμαστε. Δεν είμαστε προνομιούχοι. 8 ευρώ την ημέρα μας αναλογούν γι’ αυτό που βλέπετε. Και γιατί σας το λέω; Απλά για να μας χαμογελάτε και να μας βλέπετε με συμπάθεια. Ένα χαμόγελο, που μπορεί να μας κάνει κάποια μέρα να έρθουμε πιο κοντά και να συνεννοηθούμε ώστε να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση.

Την άλλη φορά που θα πάτε στο σούπερ μάρκετ να χαμογελάσετε με νόημα στους εργαζόμενους. “Χαμογελάτε. Κάνει τους άλλους ν΄ ανησυχούν” λέει το σύνθημα και έχει δίκιο. Χαμογελάτε λοιπόν και στο τέλος θα ανησυχήσουν όλοι αυτοί που μας ταλαιπωρούν.

Μαίρη , 31 χρ.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *