Ευτυχισμένο το έτος 1967

nomiki.jpg

Τι να πει κανείς; Για την προπαγάνδα; Για τα ψέματα; Για τους γκεμπελίσκους των καναλιών; Για την υποκρισία; Για το θάνατο κάθε έννοιας δημοκρατίας και ανθρωπισμού σε μια χώρα που έχει το θράσος να θέλει και το copyright; Είναι να ντρέπεσαι που ζεις σε αυτή τη χώρα.  

146 χρόνια μετά το τέλος του αμερικάνικου εμφυλίου οι οπαδοί της δουλείας επιστρέφουν. Γιατί τι άλλο είναι ένας άνθρωπος χωρίς χαρτιά αν όχι ένας σύγχρονος σκλάβος; Δεν έχει άλλο δικαίωμα από το να εργαστεί, χωρίς καμία δυνατότητα να διεκδικήσει οτιδήποτε, χωρίς κανένας νόμος να τον καλύπτει σε οτιδήποτε, χωρίς καμία υποχρέωση κανενός απέναντι του. Τον βλέπεις μόνο αν θες να τον δεις, αν τον χρειαστείς είτε για να σε υπηρετήσει, είτε για να ξεσπάσεις τον θυμό σου πάνω του.

Γι’ αυτό και είναι 100% σίγουρο ότι ούτε θέλουν να νομιμοποιήσουν μετανάστες, ούτε και να απελάσουν. Πουλάνε απελάσεις και φράχτες στον κόσμο που καταπίνει αμάσητα τα ψέματα και το ρατσισμό ενώ στην πραγματικότητα αυτή η κατάσταση τους βολεύει όσο τίποτα. Αν αύριο ξαφνικά εξαφανίζονταν όλοι οι μετανάστες θα εξαφανίζονταν και τα μαύρα κέρδη τους και ένα βολικό εργαλείο για να κάνουν την κοινωνία αντί να εξεγείρεται για τα προβλήματα της να βρίζει τον διπλανό εξαθλιωμένο. Τι θα ήταν το ΛΑΟΣ και οι Χρυσαυγίτες χωρίς μετανάστες. Μόνο οι Τούρκοι θα τους έμεναν για να πουλάνε την πραμάτεια τους και γι’ αυτό οι εθνικιστές συντηρούν και αυτή τη φάμπρικα μίσους. 

Κρύβονται σήμερα διάφοροι “καθωσπρέπει” πίσω από το θέμα του ασύλου της Νομικής. Πολύ βολικό για να πουλήσεις εκδούλευση στην εξουσία χωρίς να καρφωθείς ως ρατσιστής. Αλλά αυτό που θέλουν να ξηλώσουν δεν είναι το άσυλο αλλά κάθε δημοκρατικό δικαίωμα. Θέλουν όλοι οι εργαζόμενοι να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους μετανάστες χωρίς χαρτιά. Δηλαδή κανένα.

Αυτοί που ποδοπατήσανε τη ζωή μας και εξαφάνισαν σε λίγους μήνες το μέλλον της κοινωνίας μας για λογαριασμό τραπεζιτών, τοκογλύφων, εργολάβων και κάθε λογής ισχυρών, πουλάνε νταηλίκι και αποφασιστικότητα απέναντι σε αόρατους ανθρώπους. Σε ανθρώπους που δεν έχουν κανένα μέσο να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Και το πουλάνε όχι για να το αγοράσουν οι μετανάστες, αλλά εμείς. Εμείς είμαστε οι πελάτες του μίσους. Θα ψωνίσουμε;

nomiki-13.jpg

Κείμενο του: http://antistachef.wordpress.com

Εδώ μπορείτε να βρείτε ό,τι έχει δημοσιευθεί σχετικά με το θέμα: http://rigasili.blogspot.com/

2 σκέψεις σχετικά με το “Ευτυχισμένο το έτος 1967

  • 28 Ιανουαρίου 2011, 04:14
    Permalink

    Το άρθρο σας είναι πολύ σωστό. Στην ίδια κατεύθυνση θα ήθελα να σας παραθέσω ένα άρθρο της σημερινής ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ που αξίζει να το διαβάσεις και να αναρωτηθείς:

    Tου Παντελη Μπουκαλα

    Απορία πρώτη: Αν καταλαμβανόταν η Ακρόπολη ή η Μητρόπολη από Τούρκους αλεξιπτωτιστές στο πλαίσιο κάποιας «Βαριοπούλας», πόσο μεγαλύτερος θα μπορούσε να γίνει ο ηθικοεθνικός μας πανικός, όταν τώρα η παρουσία των 237 μεταναστών σε κτίριο της Νομικής που δεν χρησιμοποιούνταν στην εκπαιδευτική διαδικασία οδήγησε αστραπιαία στην κατάχρηση (από πολιτικούς και δημοσιογράφους) ενός εθνικοαπελευθερωτικού λεξιλογίου που του στερεί κάθε νόημα η ίδια η κατάφωρη υπερβολή του; Αν τώρα η «ιερή αγανάκτηση» μιλάει για «ανακατάληψη» ή «απελευθέρωση της Νομικής» (από ανθρώπους, παρεμπιπτόντως, που συμφωνούν στη μετακίνησή τους σε άλλο δημόσιο κτίριο), πού θα βρεθούν λέξεις ικανές να αποδώσουν την οργή όταν θα συμβεί κάτι όντως οριακό, απίστευτο κ. λπ.;

    Απορία δεύτερη: Οσοι τώρα, μηνίοντες, διατείνονται ότι «μόνο στην Ελλάδα γίνονται τέτοια αδιανόητα πράματα», δεν διαθέτουν υπολογιστή; Υπάρχει πάντως η λύση των ίντερνετ καφέ. Αν πληκτρολογήσουν στο ψαχτήρι τις λεξούλες «sans-papiers», θα θυμηθούν ότι και στη Γαλλία «γίνονται τέτοια αδιανόητα πράγματα». Το 1996, στην κορύφωση του κινήματος των «ανθρώπων χωρίς χαρτιά», τριακόσιοι μετανάστες κατέλαβαν την εκκλησία του Αγίου Βερνάρδου, με αιτήματα ίδια με των απεργών πείνας της Νομικής. Αν η κατάληψη ενός ναού κριθεί ύβρις, τι είναι άραγε, για το σύστημα σκέψης οιουδήποτε χριστιανού, η εισβολή στην παρισινή εκκλησία 1.500 αστυνομικών, οι οποίοι, πιθανόν σταυροκοπηθέντες πρώτα, μπούκαραν και «χειροτόνησαν» τους καταληψίες; Μάλλον δεν γνώριζαν τι έπραξαν οι Σπαρτιάτες εναντίον του κατηγορηθέντος για δοσοληψίες με τον Ξέρξη στρατηγού Παυσανία, που είχε προσφύγει ικέτης σε ναό: έχτισαν την είσοδο και τα παράθυρα και τον οδήγησαν σε θάνατο από ασιτία. Είναι μια λύση.

    Απορία τρίτη: Αραγε, δεν μπορούμε να κρύψουμε το αίσθημα υπεροχής μας έναντι των ξένων ούτε και όταν δηλώνουμε ότι τους νοιαζόμαστε; Μάλλον. Αλλιώς δεν εξηγείται η σιγουριά όλων των βοώντων εν τη τηλεοπτική ερήμω ότι τους μετανάστες «τους καθοδήγησαν» και τους «παραπλάνησαν». Τους θεωρούμε δηλαδή πρόβατα προς διαβουκόληση, ανίκανους να έχουν πολιτική σκέψη, ανίκανους να κάνουν λόγο την ανάγκη και την αγωνία τους, να διεκδικήσουν. Και όμως, διαβάζοντας δηλώσεις τους σε εφημερίδες άλλα πληροφορείσαι. Ιδού η δήλωση του Μαροκινού Νουά στον προχθεσινό «Ελεύθερο Τύπο»: «Το 2008 έκανα απεργία πείνας γιατί δεν μου έδιναν άδεια παραμονής στην Ελλάδα, που δικαιούμουν. Τελικά η αίτησή μου έπειτα από πολλές προσπάθειες έγινε αποδεκτή. Ηρθα να συμπαρασταθώ στους μετανάστες που αν και πληρούν τις προϋποθέσεις, η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτε». Λοιπόν, αν αντιστρέψει κανείς όχι τα πράγματα, αλλά τον τρόπο που τα βλέπουμε, ίσως το κτίριο της Νομικής είναι αυταπόδεικτα το καταλληλότερο: Εκεί δεν διδάσκεται το Δίκαιο;

  • 28 Ιανουαρίου 2011, 04:13
    Permalink

    Το άρθρο σας είναι πολύ σωστό. Στην ίδια κατεύθυνση θα ήθελα να σας παραθέσω ένα άρθρο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_27/01/2011_430268) που αξίζει να το διαβάσεις και να αναρωτηθείς:

    Tου Παντελη Μπουκαλα

    Απορία πρώτη: Αν καταλαμβανόταν η Ακρόπολη ή η Μητρόπολη από Τούρκους αλεξιπτωτιστές στο πλαίσιο κάποιας «Βαριοπούλας», πόσο μεγαλύτερος θα μπορούσε να γίνει ο ηθικοεθνικός μας πανικός, όταν τώρα η παρουσία των 237 μεταναστών σε κτίριο της Νομικής που δεν χρησιμοποιούνταν στην εκπαιδευτική διαδικασία οδήγησε αστραπιαία στην κατάχρηση (από πολιτικούς και δημοσιογράφους) ενός εθνικοαπελευθερωτικού λεξιλογίου που του στερεί κάθε νόημα η ίδια η κατάφωρη υπερβολή του; Αν τώρα η «ιερή αγανάκτηση» μιλάει για «ανακατάληψη» ή «απελευθέρωση της Νομικής» (από ανθρώπους, παρεμπιπτόντως, που συμφωνούν στη μετακίνησή τους σε άλλο δημόσιο κτίριο), πού θα βρεθούν λέξεις ικανές να αποδώσουν την οργή όταν θα συμβεί κάτι όντως οριακό, απίστευτο κ. λπ.;

    Απορία δεύτερη: Οσοι τώρα, μηνίοντες, διατείνονται ότι «μόνο στην Ελλάδα γίνονται τέτοια αδιανόητα πράματα», δεν διαθέτουν υπολογιστή; Υπάρχει πάντως η λύση των ίντερνετ καφέ. Αν πληκτρολογήσουν στο ψαχτήρι τις λεξούλες «sans-papiers», θα θυμηθούν ότι και στη Γαλλία «γίνονται τέτοια αδιανόητα πράγματα». Το 1996, στην κορύφωση του κινήματος των «ανθρώπων χωρίς χαρτιά», τριακόσιοι μετανάστες κατέλαβαν την εκκλησία του Αγίου Βερνάρδου, με αιτήματα ίδια με των απεργών πείνας της Νομικής. Αν η κατάληψη ενός ναού κριθεί ύβρις, τι είναι άραγε, για το σύστημα σκέψης οιουδήποτε χριστιανού, η εισβολή στην παρισινή εκκλησία 1.500 αστυνομικών, οι οποίοι, πιθανόν σταυροκοπηθέντες πρώτα, μπούκαραν και «χειροτόνησαν» τους καταληψίες; Μάλλον δεν γνώριζαν τι έπραξαν οι Σπαρτιάτες εναντίον του κατηγορηθέντος για δοσοληψίες με τον Ξέρξη στρατηγού Παυσανία, που είχε προσφύγει ικέτης σε ναό: έχτισαν την είσοδο και τα παράθυρα και τον οδήγησαν σε θάνατο από ασιτία. Είναι μια λύση.

    Απορία τρίτη: Αραγε, δεν μπορούμε να κρύψουμε το αίσθημα υπεροχής μας έναντι των ξένων ούτε και όταν δηλώνουμε ότι τους νοιαζόμαστε; Μάλλον. Αλλιώς δεν εξηγείται η σιγουριά όλων των βοώντων εν τη τηλεοπτική ερήμω ότι τους μετανάστες «τους καθοδήγησαν» και τους «παραπλάνησαν». Τους θεωρούμε δηλαδή πρόβατα προς διαβουκόληση, ανίκανους να έχουν πολιτική σκέψη, ανίκανους να κάνουν λόγο την ανάγκη και την αγωνία τους, να διεκδικήσουν. Και όμως, διαβάζοντας δηλώσεις τους σε εφημερίδες άλλα πληροφορείσαι. Ιδού η δήλωση του Μαροκινού Νουά στον προχθεσινό «Ελεύθερο Τύπο»: «Το 2008 έκανα απεργία πείνας γιατί δεν μου έδιναν άδεια παραμονής στην Ελλάδα, που δικαιούμουν. Τελικά η αίτησή μου έπειτα από πολλές προσπάθειες έγινε αποδεκτή. Ηρθα να συμπαρασταθώ στους μετανάστες που αν και πληρούν τις προϋποθέσεις, η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτε». Λοιπόν, αν αντιστρέψει κανείς όχι τα πράγματα, αλλά τον τρόπο που τα βλέπουμε, ίσως το κτίριο της Νομικής είναι αυταπόδεικτα το καταλληλότερο: Εκεί δεν διδάσκεται το Δίκαιο;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *