ο ΑΣΔΑ και το Πάρκο Α. Τρίτσης: Άφεση αμαρτιών δίνει ο ΑΣΔΑ στον φορέα διαχείρισης

Είναι φανερό, ότι η μαζική κινητοποίηση των πολιτών για τη σωτηρία του Πάρκου «Αντώνης Τρίτσης», άνοιξε την όρεξη διαφόρων, που είδαν σ’ αυτήν μια πρώτης τάξης ευκαιρία για επικοινωνιακή σπέκουλα.

Έτσι, μετά τις δακρύβρεχτες ανακοινώσεις του «τρίο οικολογία» (δημάρχων Αγίων Αναργύρων, Ιλίου και Καματερού) που όψιμα άρχισε να τους απασχολεί ο περιβαλλοντικός του χαρακτήρας, τον τελευταίο καιρό γίναμε κοινωνοί μιας προσπάθειας του ΑΣΔΑ (Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Δυτικής Αττικής) να αναλάβει (λεει) εξ ολοκλήρου το Πάρκο. Η προσπάθεια αυτή διανθίστηκε με επισκέψεις σε υπουργούς και αρχηγούς κομμάτων, με διάφορες προκηρύξεις και, τελευταία, με αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων.
Η αλήθεια είναι βέβαια, ότι το έδαφος είχε προετοιμαστεί από την πρωτοφανή άφεση αμαρτιών που ο ΑΣΔΑ και οι τρεις δήμαρχοι έσπευσαν να παράσχουν στον Φορέα Διοίκησης και διαχείρισης του Πάρκου, φορτώνοντας έτσι όλη την ευθύνη για την κατάντια του Πάρκου στην πολιτεία και στην ελλιπή χρηματοδότησή της. Δεν θα μπορούσαν άλλωστε να κάνουν και διαφορετικά, από τη στιγμή που η πλειοψηφία των μελών του Δ.Σ. του Φορέα προέρχεται από τα σπλάχνα του ΑΣΔΑ (αντιπρόσωποί του αλλά και εκπρόσωποι των τριών δημάρχων). Το δόλωμα παρα είναι χοντροκομμένο για να το καταπιούμε. Απαντώντας λοιπόν στο επικοινωνιακό πυροτέχνημα των όψιμων οικολόγων, θέτουμε τις παρακάτω ερωτήσεις και θα περιμένουμε με ενδιαφέρον τις απαντήσεις τους.

α) Από την πρώτη μέρα που τέθηκε σε ισχύ το ΠΔ 184/2002, ο ΑΣΔΑ δεν συμμετείχε στο Δ.Σ. του Φορέα διοίκησης του Πάρκου; Αν ναι, ποια ακριβώς ήταν τα μέτρα που πήρε για τη σωτηρία του;
β) Όταν, όπως διατυμπανίζει, εκδιώχθηκε από το Δ.Σ. του Φορέα, τι τον εμπόδισε να βγει και να καταγγείλει τους λόγους αυτής της πράξης; Και γιατί απέσυρε τους υπαλλήλους του και άφησε το Πάρκο στο έλεος των φωστήρων που το έφεραν στο χείλος της καταστροφής;
γ) Πού ήταν ο ΑΣΔΑ όταν μέλη του δήμαρχοι συμπεριφέρθηκαν στο Πάρκο σαν μεσαιωνικοί φεουδάρχες, κατασκευάζοντας παράνομα γήπεδα και φυτώρια, γεμίζοντάς το με συρματοπλέγματα, χαράζοντας παράνομα δρόμους και πάρκινγκ; Πού ήταν όταν ανακαλύφθηκε παράνομη και επικίνδυνη χωματερή μέσα στην καρδιά του Πάρκου;
δ) Τι ενέργειες έκανε ο ΑΣΔΑ όταν ο υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ παραδέχτηκε στη Βουλή των Ελλήνων πως για το μεγαλύτερο μέρος των ποσών που εκταμιεύτηκαν δεν υπάρχουν παραστατικά; Ποια θέση πήρε όταν προσπαθήσαμε και πετύχαμε τον διαχειριστικό έλεγχο του Φορέα; Μήπως έκανε κυρία ή (έστω) πρόσθετη παρέμβαση;
στ) Πώς αντέδρασε ο ΑΣΔΑ στις αλλεπάλληλες παραβιάσεις του ΠΔ 184/2002 που κατάντησαν το Πάρκο χώρο φτηνού πανηγυριού; Πώς αντέδρασε όταν παρά την έγγραφη άρνηση του μοναδικού οικολογικού φορέα μέσα στο Πάρκο (Ορνιθολογική Εταιρεία) διοργανώνονται κάθε τόσο συναυλίες χιλιάδων ντεσιμπέλ που βλάπτουν ανεπανόρθωτα την σπάνια πανίδα του;

Είναι φανερό, ότι οι ερωτήσεις δεν έχουν τέλος. Είναι επίσης φανερό, ότι ο ΑΣΔΑ δεν έχει πειστικές απαντήσεις. Για να αντιτάξεις πειστικά επιχειρήματα σε συγκεκριμένες ερωτήσεις και θέσεις πρέπει πρώτα απ’ όλα να έχεις την έξωθεν καλή μαρτυρία. Κι αυτή έχει προ πολλού χαθεί. Η επικοινωνιακή προσπάθεια του ΑΣΔΑ δεν μπορεί να πείσει παρά μόνον αυτούς που έχουν κοντή μνήμη.

Ο στόχος όλης αυτής της καμπάνιας είναι προφανής: επιχειρείται άκομψα η αλλαγή των διατάξεων του ΠΔ 184/2002 με σκοπό την αλλαγή του περιβαλλοντικού χαρακτήρα του Πάρκου και τη δημιουργία ενός εκτρώματος αναψυχής με λίγα δέντρα και μια δυο λιμνούλες με λίγες πάπιες. Το ΠΔ 184/2002 είναι από τα αρτιότερα σε ό,τι αφορά στα περιβαλλοντικά και βιοκλιματικά πάρκα. Κι αυτό είναι εκπεφρασμένη άποψη πολλών ειδικών επιστημόνων. Η μη εφαρμογή του μέχρι σήμερα βαρύνει κατά μεγάλο ποσοστό και τον ΑΣΔΑ.

Γνώμη μας λοιπόν είναι, πως ο ΑΣΔΑ θα έπρεπε να πιέσει με όλες του τις δυνάμεις αφενός για την εξυγίανση του αρρωστημένου καθεστώτος διαχείρισης (βλέπε διαχειριστικό έλεγχο) και τον καταλογισμό των ευθυνών εκεί που αυτές υπάρχουν, και αφετέρου για την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων του ΠΔ 184/2002, παράλληλα με την αδιάκοπη πίεση για ορθολογική και τακτική χρηματοδότηση από την πολιτεία.
Λύσεις υπάρχουν και θα παρουσιαστούν δημόσια σε λίγο καιρό. Όσο όμως η τοπική αυτοδιοίκηση βλέπει το Πάρκο σαν δεξαμενή ψήφων και αρένα πολιτικής αντιπαράθεσης τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα θα κάψουν ό,τι έχει απομείνει.
Γιώργος Αθανασάκης