301 χαμένα στρέμματα πρασίνου στην πόλη μας
Άρθρο του Σπύρου Κούτα στην ΑΠΟΔΡΑΣΗ που κυκλοφορεί
301 ΕΒ, έδρα το κέντρο των Αγίων Αναργύρων. Ένα στρατιωτικό εργοστάσιο στο κέντρο της πόλης µας, περιοχής που θεωρείται, και είναι, ο µεγαλύτερος κόµβος των δυτικών προαστίων της Αθήνας. Ένας χώρος που καλύπτει, σε απόσταση 200 µέτρων από την κεντρική πλατεία, 215 στρέµµατα γης. 215 στρέµµατα στρατόπεδο 5 χιλιόµετρα από την Οµόνοια. Μια κεντρική πλατεία που κυριολεκτικά, κάποια µεσηµέρια, σταµατά ο χρόνος. Ένας χρόνος που σταµατά στο αδικαιολόγητο φανάρι της πύλης του στρατοπέδου. Μέσα σε όλα αυτά προσθέστε και τον τεράστιο σκουπιδότοπο σε µεσοτοιχία κυριολεκτικά µε σχολεία. Παραδίπλα βάλτε και τον επερχόµενο σταθµό του προαστιακού και την διαβόητη 5η γραµµή που θα εξυπηρετεί (λέει) τις ανάγκες του στρατοπέδου και έχετε την πλήρη εικόνα της απόλυτης υποβάθµισης. Καθόλου απλά θέµατα αλλά όχι µη αναστρέψιµα.
Όταν λέµε εργοστάσιο εννοούµε εργασίες, βιοµηχανικές εργασίες και συγκεκριµένα επισκευές στρατιωτικών οχηµάτων, αρµάτων µάχης, πυροβόλων κι άλλες που κανείς δεν γνωρίζει. Όλες αυτές οι εργασίες δηµιουργούν θόρυβο, καυσαέριο, άχρηστα ανταλλακτικά, αλλά, κυρίως, δηµιουργούν βιοµηχανικά απόβλητα που, παρά τις διαβεβαιώσεις του ΥΠΕΘΑ πως υπάρχει οικολογικό σύστηµα ανακύκλωσης και ελέγχου των αποβλήτων, δεν υπάρχει η παραµικρή απόδειξη. Πλην ίσως από το σιγανό ποταµάκι που περνάει πίσω από το στρατόπεδο και για το οποίο πρέπει να αρχίσουµε να ανησυχούµε σοβαρά λόγω της σοβαρής µόλυνσης που έχει υποστεί. Εκτός αυτού, µέσα στο χώρο του στρατοπέδου υπάρχει ένας τεράστιος χώρος που θυµίζει τα σίδερα στον Ασπρόπυργο, γεµάτος µε σκουριασµένα οχήµατα και κάθε είδους σιδερικό που περιµένουν να λιώσουν δίπλα από τα σπίτια µας.
Ο κόµβος των Αγίων Αναργύρων είναι από τους µεγαλύτερους της Δυτικής Αθήνας. Για να πας σε περισσότερους από δέκα δήµους περνάς υποχρεωτικά από την κεντρική πλατεία. Σε αυτούς τους ήδη υπερφορτωµένους δρόµους προσπαθούν τώρα να χωρέσουν και τα καραβάνια του στρατοπέδου που θα εµφανιστούν µόλις ολοκληρωθεί η 5η γραµµή. Όλοι µπορούµε να φανταστούµε τι θα γίνεται στην πόλη µας µόλις κλείνει ο µεγαλύτερος οδικός κόµβος για να γίνεται η φόρτωση-εκφόρτωση των υλικών από την 5η γραµµή.
Και ρωτάµε: γιατί κάποιοι επιµένουν σε αυτή την 5η γραµµή όταν τα 3/4 των εργασιών του 301 ΕΒ έχουν µεταφερθεί σε µονάδες του Βόλου; Μήπως κάποιοι σκέφτονται την εξυπηρέτηση κάποιου τεράστιου The Mall των δυτικών προαστίων; Λέω εγώ, αλλλά εσείς µην το έχετε για πολύ µακρινό…
Και για τους οπαδούς της ύπαρξης ισχυρού στρατού στη χώρα, έχουν µήπως αναρωτηθεί πως το 301 ΕΒ αποτελεί πρωταρχικό στόχο για τους κακούς εχθρούς µας και µάλιστα µέσα στο κέντρο της Αθήνας; Μέσα στα σπίτια µας; Μέσα στα σχολεία µας; Μέσα στις ζωές µας;
Όλα αυτά είναι ένας σοβαρός λόγος να αντιδράσουµε στην κατηγορηµατική άρνηση του Μεϊµαράκη για τη µεταφορά του στρατοπέδου, παρά τις τόσες υποσχέσεις (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) προεκλογικά κυρίως. Το δε επιχείρηµα, ότι στη µεταφορά του αντιδρά το πολιτικό του προσωπικό, είναι ένας φτηνός λαϊκισµός. Τούτο γιατί αν υπήρχε λογική, τότε θα έπρεπε να ακουστούν όλες οι φωνές και όχι µόνο όσων εργάζονται στο στρατόπεδο, που, είναι βέβαιο, πως αν είναι πολίτες Αγίων Αναργύρων θα συµµερίζονται την άποψή µας.
Το 301 ΕΒ αντιµετωπίζεται από την κεντρική αλλά και την τοπική εξουσία µε έναν ατελείωτο «ωχαδελφισµό», όπως άλλωστε και τα περισσότερα τοπικά ζητήµατα. Η απάντησή µας πρέπει να είναι µαζική αντίδραση, κινητοποίηση. Αφορά το παρόν και το µέλλον. Το δικό µας αλλά και των παιδιών µας.
Καλημέρα σας
Στην εξαίρετη ανάλυση του άρθρου σας για το 301 Εργοστάσιο Βάσεως, ας καταγράψουμε για μια φορά και την άλλη άποψη, την άποψη εκείνων που έφτασαν πρώτοι στο χώρο αυτό. Εν προκειμένω την άποψη του ΓΕΕΘΑ.
Τι λένε δηλαδή;
Το ίδιο που λέγει και ο ΟΤΕ για το εργοστάσιό του ανάμεσα στις βίλες της Κηφισιάς, ή τον τεράστιο ιστό του στο Ψαλίδι Αμαρουσίου, το ίδιο που λέγει και ο ιδιοκτήτης του “Καστελλόριζου” (ξέρετε, εκείνο το τεράστιο φαγάδικο) στην Κηφισιά πάλι:
– Εμείς ήλθαμε πρώτοι, επενδύσαμε με νόμιμο τρόπο, και σεις ήλθατε, όπως τα “άγρια να διώξουν τα ήμερα”.
Αυτό είναι ένα δικαιολογημένο παράπονο, αφού η Κηφισιά, το Μαρούσι, οι Άγιοι Ανάργυροι στις συγκεκριμένες περιοχές είναι τόποι αμιγούς κατοικίας που μορφοποιήθηκαν στο πλαίσιο της αστικοποίησης των περασμένων δεκαετιών.
Δηλαδή φαίνεται ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο στο 301, αλλά είναι γενικότερο και οφείλεται στην έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού στη χώρα. Έτσι οι εσωτερικές μετακινήσεις του πληθυσμού, (αλλά ήδη και ο μεταναστευτικός πυρετός της τελευταίας δεκαετίας) εμφανίζεται να καταλαμβάνουν το κράτος εξ απροόπτου, δημιουργώντας τετελεσμένα: κατοικίες – αρχικά χαμόσπιτα δίπλα σε εργοστάσια, νεκροταφεία και ρυπογόνες εγκαταστάσεις, πολλές φορές μάλιστα καταπατώντας εκτάσεις συνήθως δημόσιες – κι εδώ λοιπόν το κράτος ευθύνεται για την αμέλειά του – αλλά και ιδιωτικές.
Είναι γνωστός π.χ. ο επί δεκαετίες αυθαίρετος οικισμός στο Πέραμα, στα βακούφικα και η πολυετής πολιτική ομηρία των προσφύγων. Εκεί οι άρχοντες την χώρα, αντί να υποστούν συνέπειες για τη δική τους έλλειψη ευαισθησίας, κοινωνικής πρόνοιας, σχεδιασμού και να λογοδοτήσουν για την ταλαιπωρία των προσφύγων (που δημιουργησαν με τις βλακείες τους) έστρεψαν όλα αυτά σε βάρος των δυναστευόμενων!
Αλλά ας μείνουμε στην έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού που είναι η πηγή του προβλήματος με το 301 ΕΒ.
Αυτού που ο κ. Σουφλιάς δεν τόλμησε ούτε στη Βουλή να παρουσιάσει (δεν θα είναι λέει νόμος, αλλά θα πορευόμαστε βάσει αυτού!). Χωροταξικό σχεδιασμό λοιπόν, και μάλιστα μεβραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα έχουν από χρόνια όλες οι χώρες της Ευρώπης (ναι, οι ..κουτόφραγκοι!).
Όμως πρώτο και βασικό εργαλείο του σχεδιασμού αυτού αποτελεί το Κτηματολόγιο. Αυτό, το γιοφύρι της Άρτας, που υπάρχει μόνον σε ορισμένες περιοχές ακόμα. Μόνον στη Ρόδο και στην Κω είναι πλήρες, εκεί το φτιάξανε οι Ιταλοί στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, όταν τα Δωδεκάνησα ήταν ιταλικά. Εμείς εδώ έχουμε μόνον Ελαιουργικό, Αμπελουργικό και άλλες αναξιόπιστες καταγραφές, που δίνουν άπειρες δυνατότητες για ρεμούλα, όπως στην περίπτωση της Βιστωνίδας λίμνης και του σκανδάλου της μονής Βατοπεδίου. Και βέβαια, δεν μπορεί να υπάρχει Δασολόγιο, δεν μπορούμε να προστατεύσουμε τα δάση μας, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πόση τελικά είναι αυτή η εκκλησιαστική περιουσία κλπ κλπ.
Η μετακόμιση όμως του 301 ΕΒ δε χρειάζεται να περιμένει το Κτηματολόγιο. Είναι πλέον σαφές και δεδομένο ποια είναι η χρήση της γης εκεί και γιατί ακυρώνει κάθε προηγούμενο στρατιωτικό ή στρατηγικό σχεδιασμό, είτε για τον πόλεμο, είτε για την ειρήνη.
Είναι λάθος να νομίζουμε ότι είναι μεγάλο το κόστος μετεγκατάστασης π.χ. στον Αυλώνα, όπου υπάρχουν τεράστιες εκτάσεις του στρατού και είναι επίσης κοντά στις σιδηροδρομικές γραμμές, στο δίκτυο λίαν υψηλής τάσης κλπ. Για τα μέτρα του στρατού δεν είναι. Πιο μεγάλη είναι η αντίσταση της γραφειοκρατικής μηχανής που τείνει να δουλεύει όπως πριν, έστω και όταν όλα γύρω έχουν αλλάξει. Γιαυτό θα ήταν ενδιαφέρον να γνωρίζουμε τους παράγοντες της αντίστασης, τις αντιρρήσεις που φέρουν, τα επιχειρήματά τους, για να τα καταρρίψουμε ένα-ένα. Όμως κρύβονται πίσω από το στρατιωτικό απόρρητο και δεν κάθονται στο τραπέζι να συζητήσουμε.
Γιατί τότε ίσως να βρίσκαμε και ενδιάμεσες λύσεις. Να διώξουμε δηλαδή ένα τμήμα των εγκαταστάσεων, να ανασάνει ο Δήμος, και να περιοριστούν στο υπόλοιπο. Γιατί εκεί μέσα δε γίνεται μια δουλειά – γίνονται πολλές, κι αυτές σπάνε σε κομμάτια. Να δούμε και το κόστος τους – και ποιες θα μπορούσε να γίνονται έξω.
Πόλλά έχουν αλλάξει στην τεχνολογία οχημάτων τα τελευταία 60 χρόνια, μόνον η σειρήνα του 301 δεν άλλαξε, από μικρό παιδί την έχω ακόμα στα αυτιά μου. Ελπίζω μόνον να πάει τόσο μακρυά που να μην την ξανακούσω. Και τότε το 301 να είναι μια καλή ανάμνηση, ο λόγος που μια τόσο μεγάλη περιοχή διατηρήθηκε μέσα στα χρόνια και δόθηκε ατόφια σε όφελος του Δήμου και του λαού.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας κι ελπίζω να βοήθησα στον κοινό αγώνα.
Με εκτίμηση
ΚΜ