Πολυτεχνείο 1973: Μνήμη, έμπνευση και πείσμα για τα όσα έχουμε να κερδίσουμε ακόμα
Το ελεύθερο και δίκαιο μέλλον που εμείς επιθυμούμε, όπως κι η δημοκρατία η οποία συρρικνώνεται , δεν παραχωρούνται από καμιά πολιτική, θρησκευτική ή επιχειρηματική ηγεσία. Μπορεί και μόνο να κατακτηθούν μέσα από αγώνες του ίδιου του λαού και της νεολαίας του, όπως έγινε και πριν από 42 χρόνια. Δεν απαιτούμε από κανέναν να μας κατανοήσει ή να συμφωνήσει με τη λογική αυτή. Δε θα πάψουμε όμως να παραμένουμε ασυμβίβαστοι ως προς τις αξίες που μας διακατέχουν. Πάντα μνημονεύοντας τους αγώνες και τιμώντας τους γνωστούς και άγνωστους ήρωες της ιστορίας του λαού μας, θα γεμίζουμε με την αστείρευτη έμπνευση των νικών και των προσπαθειών τους και θα πεισμώνουμε ακόμα περισσότερο παλεύοντας για τις δικές μας παρακαταθήκες στις γενιές που ακολουθούν.
Το Πολυτεχνείο ζει! Η αλληλεγγύη κι η αντίσταση δεν ξεθωριάζουν.
“Αλληλεγγύη, η δύναμή μας”